Donderdag 26 november. Nop komt weer met iets heel leuks: zelf een windmolen maken die draait op de warmte van waxinelichtjes. In de wiskundeles voorafgaand aan de techniekles leren de kinderen hoe ze de goede vorm moeten tekenen, met de juiste verhouding tussen de hoeken. Straks worden de vormen gezaagd uit hout, geschaafd en vastgemaakt met ijzeren pinnen. Ze werken hard. Voor Job is zagen moeilijk, maar schaven kan hij wel. Het spannendste moment is als de waxinelichtjes aangaan: zal het molentje gaan draaien? Even wachten tot de warmte omhoog gaat, en ja hoor, langzaam draaien de houten wiekjes rond.
"Kan er niet nog iets klingelen? Kunnen we er niet iets aanhangen dat geluid maakt?" Er wordt overlegd, nagedacht. Dan komt Robin met aluminiumfolie, dat hij draait, vouwt en knipt tot een piepklein engeltje. Met visdraad hangt hij zijn engeltje aan het pinnetje van de wiek. Nu nog vier… Ze zijn nog lang niet klaar met experimenteren als de gymles gaat beginnen. Met een zucht verlaten ze de ruimte en gaan een fitnesstest doen. Daar zijn ze onrustig, zitten elkaar in de weg. Alsof de energie van het experimenteren nog een uitweg moet vinden. Volgende keer maar iets langer doorgaan met de experimenten, zodat ze daarna de rust hebben om met heel hun lijf en hart mee te gymmen.
