Weer een prijs op techniektoernooi

Techniektoernooi Zuid Holland

Thema dit jaar was Energie. De Vrije Ruimte werd dit jaar vertegenwoordigd door 2 teams. Rowan, Anne Sophie en Keiro deden mee met de uitdaging: De windmolen voor kinderen van de groep 1 en 2. Simon en Tycho deden mee met de uitdaging voor kinderen van groep 3-4: Bijdehante tol. Maak een tol. Kunnen jullie hem laten draaien zonder de tol na de start nog met de hand aan te raken?

Bijdehante tol

  

Tycho en Simon hadden allebei een tol gemaakt in werkplaats van Nop en hebben daar op school mee geoefend. Hun record om de tol draaiende te houden was 2 minuten en 33 seconden ! Ook bekeken ze filmpjes over de planeten die ‘rondtollen’ door het heelal.

Helaas ging het tijdens de wedstrijd niet zo goed als bij het oefenen. Als de tol op de grond kwam, wilde hij niet draaien. Na twee keer proberen met de starter en het touw, heeft Tycho  de tol de derde keer met de hand aangezwengeld en draaide hij 38:38 seconden. Als ze een beetje in de buurt gekomen waren van hun record, hadden ze dik gewonnen. Wel leuk om te weten dat het er wel in zat.

Gelukkig was de sfeer goed en was er van alles te doen na de wedstrijd. Je kon een scheikundeproefje doen, rondkijken in het science center, bouwen met touwen, ballen uit een machine halen met behulp van een grijparm en nog veel meer.

Windmolen

   

De jongste kinderen van de school maakten alle drie een eigen windmolen en Keiro maakte (met hulp van Anne Sophie en Rowan) zelfs twee verschillende windmolens. Zij gingen naar het strand bij de windmolen van Eneco om daar een toren van zand te maken en hebben op hun toren hun windmolens gezet die heel goed ronddraaiden in de wind.

Tijdens de wedstrijd moesten zij een zo hoog mogelijke berg van zand maken. Ze kregen 50 kg zand en een emmer met water. Zodra iedereen klaar was, mochten ze beginnen. Met hun meegebrachte scheppen schepten ze het zand uit de ton. Keiro keek af en toe bij het groepje naast hen om te kijken hoe die het aanpakten. Vervolgens zei hij tegen de professor in zijn toga: “Wij gaan winnen hè, wij gaan winnen.” “Dan moet je wel door scheppen,” zei de professor. Rowan had de leiding en gaf af en toe de opdracht wat extra water op de berg te gooien, zodat het zand plakkeriger werd en de berg steviger.

Toen de ton leeg was en er nog voldoende tijd over was, bedacht Rowan dat het handig was om het zand van de uitlopende randen weg te scheppen en bovenop de berg te doen. Anne Sophie volgende meteen zijn voorbeeld. Zo werd de berg smaller aan de onderkant, maar hoger. Uiteindelijk ging de windmolen van Anne Sophie erbovenop en zetten Keiro en Rowan  hun windmolens ernaast. De windmolen met ijsstokjes zetten ze aan de voet. Zo werd het een mooie windmolenberg. De berg was uiteindelijk de op twee na hoogste, maar omdat de wieken van onze molen wat korter waren dan die van een ander team, werden we 4^e, met 1 cm te weinig voor een 3^e plek. Gelukkig was er toch nog een prijs: De creativiteitsprijs !

De jury was erg onder de indruk van het foto verslag van het hele proces met zelfgeplakte foto’s en zelf erbij geschreven teksten, het bezoek aan het strand bij de windmolen , de enthousiaste samenwerking en de 4 molens die op de berg gezet werden. De jury zag dat de kinderen de takken gemeten hadden en er stukken afgezaagd hadden, want van beneden tot de as van de wieken mocht hij niet langer zijn dan 40 cm. De professor vroeg aan de kinderen hoe lang de tak dan was, waarop Rowan antwoordde: “40 meter.”

Voor alle kinderen was er na afloop nog een medaille en kijken we terug op een leuk project en een gezellige en inspirerende dag.

door Myriam Mousset