Maandag 24 januari. Er gebeurt zoveel, elke dag weer, maar je moet wel goed kijken om het allemaal te zien. En alles zien kan eenvoudigweg niet, met 23 kinderen die allemaal ergens anders vertoeven, hun eigen dingen doen en uitvinden wat ze willen. Gelukkig zijn er meer mensen, zodat we ook meer kunnen zien, want juist in die kleine dingen gebeurt vaak iets groots. Wat ik heb gezien vandaag?
Een schoolkring waarin ieder geduldig wacht tot de ander zijn verhaal heeft verteld; een jongen die uit zichzelf spelling gaat doen en zichzelf huiswerk geeft; een taaltestje voor Engels dat zo leuk is dat in plaats van het meisje van 10, de oudere leerling van 17 zich er op stort; meisjes die hun dictee willen inhalen omdat het voor de lunch niet gelukt is; een vijftienjarige die voorstelt: zal ik de appels gaan schillen? Deyk, die eerst zijn eigen lego-constructie maakt, en daarna met Yanna eindeloos in de weer is om grote takken te verzamelen voor hun hut, tegen het hek van de speeltuin. De hele middag zijn ze aan het werk! Een 10-jarige die zich 25 minuten tot het uiterste concentreert om een proefversie van de Cito-toets te maken, uit vrije wil.
Als je uitgebreid stil zou staan bij al die kleine dagelijkse dingen, en kijkt wat dit betekent voor de ontwikkeling van dit kind, dan is het onvoorstelbaar hoeveel er in 1 dag op De Vrije Ruimte wordt geleerd.
