Donderdag 4 juli 2019. Dat het een bende was, dat was wel duidelijk. Zo begon namelijk meteen al het eerste liedje van de musical. Overal verhuisdozen, want tja, de camping kon niet langer blijven bestaan, omdat Jack de Spijker er graag luxe vakantievilla’s wilde bouwen. De campinggasten waren teleurgesteld, maar probeerden er toch het beste van te maken.
Maar eigenlijk ging deze musical ook over heel andere dingen: volhouden, doorzetten, samenwerken, geduld hebben, cratief zijn, improviseren. Gemakkelijk was het niet. Myriam heeft weer bergen verzet! Samen met leerlingen een musical uitkiezen, audities organiseren, en heel veel repeteren. Niet iedereen heeft altijd zin. Soms is het moeilijk om een tekst uit je hoofd te leren. Of een dansje helemaal goed te doen. Of wil je opeens je rol helemaal niet meer. Met kunst- en vliegwerk – oudere leerlingen die invallen, jongere leerlingen die meedansen en zoemen als bijen- lukt het om een fantastische musical neer te zetten. Wat dit keer extra lastig was, was dat de groep nog niet echt een eenheid was. Dus wat gebeurt er dan? Je wilt elkaar vliegen afvangen en kunt elkaar nog niet zoveel gunnen. Het knappe was dat daar tijdens de uitvoering op donderdagavond helemaal niets van was te merken. Ze werkten samen, en hoe. Trots op Myriam, op alle anderen die hebben geholpen om er een succes van te maken. En natuurlijk op alle leerlingen die zoveel hebben overwonnen om hier deze avond te kunnen schitteren. Applaus!
