Woensdag 24 april. Vandaag houden onze buren, het IVIO, hun koningsspelen in en om de speeltuin. Die speeltuin ligt pal voor ons gebouw. Ook onze kinderen spelen daar iedere dag. We hebben afgesproken dat wij daar vandaag niet zullen spelen. Maar wat dan?
In de tuin kunnen ze heus wel spelen. Touwtje springen is sinds een paar dagen favoriet en veel ruimte heb je daar niet voor nodig. Toch hebben we iets anders bedacht. Met wie wil lopen we na de smoothie (banaan-appel-mandarijn-haver-noten-yoghurt-appelsap) naar de speeltuin in het Segbroekpark, een wandeling van 7 minuten. Ik dacht met een klein groepje te zullen gaan, maar opeens blijkt iedereen mee te willen. Jong en oud, ze staken hun spel en lopen mee.
Heerlijk in de zon en het zand. Glijden, klimmen, schommelen, springen, scheppen (Keiro vindt al snel iemand van wie hij een schep mag lenen). Luda, de moeder van Anne Sophie, en ik zitten op een bankje en kijken. Wij zijn niet nodig. Billie en Tycho duwen Artemisia op de schommel, Pepijn troost Rowan als hij zand in zijn ogen krijgt, Floris helpt Keiro op het grote draaiding, Emma gaat naast Sterre zitten en kijkt hoe zij haar slippers versiert met kleine witte schelpjes. Wij kijken en genieten van het schouwspel. Hoe waardevol kan het zijn om jong en oud, van nog geen 4 tot bijna 18, bij elkaar in een groep te hebben. Ze zien elkaar en zorgen voor elkaar; wij hoeven het alleen maar op te merken.
