Maandag 28 oktober. Arme Midas! Tijdens de maandagkring hadden we het over ‘schreeuwen’: wat kunnen wij er aan doen dat er minder geschreeuwd wordt op school, want mensen hebben er last van. We deden een rondje, en nog een: als je last hebt van het geschreeuw, kun je in de woonkamer eten in plaats van in het souterrain, we kunnen een stiltedag houden, waarop we alleen maar met gebaren praten en dingen opschrijven… Dat idee viel in goede aarde. Sommigen wilden er meteen al mee beginnen. Midas stelde voor om weer een powerchallenge te doen, net als vorig jaar. Je bedenkt iets wat je heel graag doet en dat ga je dan een week niet doen. Luc wilde wel een week niet zingen en Midas zelf bedacht om een week niet te praten. Hij begon er meteen na de maandagkring mee.
Toen ik even later in de voortuin was, kwam Midas naar me toe. Hij wilde me iets duidelijk maken, met gebaren, maar ik begreep het niet goed. Toen pakte hij een tak en schreef in het zand “Mag ik mijn tsjelens veranderen?” Tja, waarom gebruiken we dan ook Engelse woorden in onze Nederlandse taal? Een kracht-uitdaging is ook een prachtwoord. Maar gelukkig begreep ik het, toen ik het hardop uitsprak. Hij wilde iets anders kiezen, iets wat gemakkelijker vol te houden was. Volgende week maar eens bij iedereen checken -sorry, ik bedoel navragen!- of het gelukt is.
