Maandag 11 april. Een zonnige dag. De trampoline wordt al vroeg uit de schuur gerold. Twee meisjes doen dat samen, zuchtend en lachend en met veel moeite, want eigenlijk is de trampoline te groot voor hen. Maar ja, zo gaat dat. Iedere vrijdag ruim je alles op, elke maandag haal je alles weer tevoorschijn. En dit al bijna 4 jaar lang. Tijd om naar een eigen ruimte op zoek te gaan waar je alles altijd kunt laten staan. (Tips zijn van harte welkom!)
We gaan weer boksen, eerst met 2 trams voordat we er zijn. In de eerste tram laat Mees zijn tas liggen. Of ik de HTM vast wil bellen, wordt mij gevraagd. Ik zoek het nummer op, maar bedenk dan dat ik veel beter Mees zelf kan vragen uit te zoeken hoe hij zijn tas terug kan krijgen. Bij terugkomst zoekt hij de website van de HTM. Ik wijs hem op de klantenservice, hij vindt zelf de ‘gevonden voorwerpen’. Daar blijkt dat je pas morgen kunt bellen als je vandaag iets bent kwijtgeraakt. Geen actie dus verder nu.
Lekker buiten in de zon. We smullen van de gehaktballen die de scouting voor ons heeft achtergelaten. Robin laat ons weer van alles zien in het bos: berkenbast die fantastisch brandt, ridderzuring die je om vis kunt wikkelen voor een lekker zuur smaakje, braamblaadjes waar je thee van kunt zetten. Heel fijn zo’n bioloog die je het bos met andere ogen laat beleven. We zingen nog even over golven met de jongsten, eten heerlijk machtige arretjescake ter ere van Pepijns verjaardag en zingen met de ouderen onder andere “I’m yours” http://www.youtube.com/watch?v=cl88QEll-Xc . Optreden over twee maanden in een verzorgingshuis!
