Donderdag 21 februari. "Over een maand is het lente!", dacht ik toen we in een ijzige wind over het strand liepen, op zoek naar schelpen en stenen. We verzamelen voor de workshop intuïntie, die Claudia straks bij ons komt geven. Zita vond grote stukken rode baksteen, die ze op school aangekomen meteen liefkozend ging verven en versieren. De anderen hadden van thuis ook al wat stenen en schelpen meegenomen, zodat toen Claudia kwam, we meteen aan de slag konden.
Zij vertelt ons wat onze eigen, meegenomen of gevonden, stenen vertellen over onszelf, alleen maar door te kijken welke stenen we laten zien, en hoe we ze laten zien. Ze heeft een boek over stenen, en leest daaruit voor hoe stenen zijn ontstaan, en wat sommige stenen betekenen. De kinderen zijn verbaasd over de kracht die bepaalde stenen kunnen hebben, des te meer, omdat het over hun eigen stenen gaat. We doen proefjes en maken zoutkristallen en mogen tenslotte stenen of schelpen, die we zelf hebben uitgekozen, verven of versieren.
Ondertussen zijn de kinderen ook nog bezig met de voorbereidingen van een toneelstuk. Ze komen om de beurt hun steen verven, en gaan dan weer gauw terug naar de ’theaterruimte’, waarin ze een bos-verhaal aan het oefenen zijn. Een heerlijke dag, die weer een nieuw inzicht heeft opgeleverd: Stenen kunnen vertellen wie je bent.
