In de leerlingenkring, maandagmiddag. Betrokken mensen van alle leeftijdsgroepen die hun steentje bijdragen aan de school. Eerst gaat het over wat er in de maandagkringen is besproken. Iemand komt langer wennen, iemand wordt leerling op De Vrije Ruimte. Dan een voorstel van twee oudere leerlingen die op eigen initiatief zijn begonnen aan het opruimen en schoonmaken van de fitnessruimte. Ooit, vorig jaar, ingericht door een andere leerling die daar zelf wilde trainen en training wilde geven. Het kwam er mondjesmaat van en nu wordt die ruimte eigenlijk nauwelijks gebruikt. En dat, terwijl er een tekort is aan ruimtes waar je rustig kunt zitten om te werken. Deze twee hebben een idee: “Wij richten deze ruimte in en maken er een sport-/ werkruimte van voor de bovenbouwleerlingen van het VO.” Ze zijn al twee weken bezig met vuil verwijderen, een bank erin zetten en het gezellig maken. Hier willen ze graag mee doorgaan, zodat zij, en andere leerlingen, hier straks naar toe kunnen gaan om te sporten en te studeren. Het klinkt als een goed voorstel. Na een vragenrondje (beeldvorming) en een meningsrondje – alle aanwezigen vinden het een goed idee- komen we tot een besluit: ze mogen doorgaan met het opruimen, schoonmaken en inrichten van de voormalige fitnessruimte tot een sport-/ werkruimte.
In het afsluitend rondje klinken de volgende woorden: “Hartstikke leuk; ik voelde me heel welkom; fijn om ons voorstel uit te kunnen leggen; ik vond het wel leuk; ik vind het een beetje saai (een zevenjarige voor wie de sport- werkruimte nog niet bedoeld is); goeie kring.” Ik ben niet vaak bij de leerlingenkring en vond het een eer om er dit keer bij te mogen zijn. Leerlingen zijn gegroeid, pakken de onderwerpen serieus op en komen zelf met voorstellen om de school te verbeteren. Zo zie ik de kracht van sociocratie: weten dat je je stem kunt gebruiken en met ideeën komen om dingen op te pakken, aan te pakken, beter te maken.
