Woensdag 18 mei. Zoals het voorjaar snel voorbij is gegaan, zo vliegt ook deze dag voorbij. Zo begon het: om 8 uur op school, deur open, melk kloppen terwijl Heleen koffie zet. Nieuwe geïnteresseerde begeleider knoopt praatje aan met iedereen die binnenkomt. De tafel raakt vol met ouders die even een kopje thee of koffie komen drinken, een praatje maken, met elkaar, met de leerlingen. Een onderzoekster (voor eindscriptie) houdt interviews met ouders. Stephanie (eindstage Pabo) heeft deze week prachtige vogelnestjes gemaakt van klei en gevonden materialen uit het bos. Nu gaat ze lezen met Zita. Om 9 uur dwarrelt iedereen uit: naar Rianne voor werkbegeleiding, boodschappen doen voor lunchhapje (Heleen), Engels voor eindexamen of op VO-niveau met Cheryl. Iedereen bezig, allemaal aan de slag. Ik lees met Mya in Dolfje Sneeuwwolfje. De dag is begonnen en hard op weg.
Na lezen, schrijven, woorden oefenen, tafel van 3 opslaan in je hoofd, is het voor mij, Mees, Emma, Tycho tijd om samen cello te spelen. Het kost altijd even moeite om iedereen te verzamelen (natuurlijk net bezig met andere interessante activiteiten), maar als we dan eenmaal zitten, gestemd zijn, de oefeningen hebben gedaan en samen Bartok-duetten spelen onder leiding van celloleraar Ephraïm van IJzerlooij, is het heerlijk. Opgaan in het samen muziek maken, bestaat er iets fijners?
