Donderdag 5 april. Bemiddelingskring. Met hun lunch op een bordje -tosti met veel ketchup- komen ze binnen, de leerlingen die meedoen aan de bemiddelingskring. Ingediende, indiener, en degenen die vertegenwoordiger zijn vanuit hun leeftijdskring. Een lastige kwestie. Ruzie om scheldwoorden en heftige boosheid. Is er een oplossing? We komen er niet uit. Als de een met een idee komt, keurt de ander dat af. Ze willen een échte oplossing, die voor langer kan gelden. Uit elkaars buurt blijven kan voor nu misschien even helpen. Volgende week praten we er verder over.
Maar wat gebeurt er ondertussen? We zitten in de woonkamer en worden gestoord door binnenkomende kinderen. Ik raak geïrriteerd, “Jongens, dit kan echt niet!” “Rustig”, zegt Dechen, “zij weten ook niet dat hier bemiddelingskring is.” Ik glimlach. Hij heeft gelijk. Wat fijn als kinderen je vertellen hoe het moet.
