Maandag 10 oktober. Je zou willen dat een dag altijd in flow verloopt. Helaas is dat niet zo. Maandag was zo’n dag waarop de stoelen klaar stonden in de kring (net 1 te weinig), iedereen zat (en er 3 te laat binnen kwamen), en ik begon (met mijn hoofd vol met vragen die ik moest stellen). Weerstand. De kinderen willen kletsen en ik wil iets vertellen. Ik moet iets vertellen. Ik wil weten wie er mee wil met de herfstwandeling, wie er mee wil doen met Crazy Butler (het restaurant) en wie de opruimworkshop wil volgen. Te veel vragen op deze maandagochtend. De antwoorden komen wel, maar het kost mij moeite om ze te krijgen. Luc speelt met de papegaai van Sofie, Rory vraagt iets aan Ea, Ilse en Isabella overleggen alvast wat ze straks zullen spelen. Nee, niemand heeft meer iets voor het afsluitend rondje, gauw naar buiten!
Dan is het middag en heeft de stagiaire een leuke vingerverfles voorbereid. Ik kijk hoe ze mengen, hun handen ondersmeren en die op het papier zetten. Ik zie Isaac heel veel dieren maken en vraag later wat het zijn en schrijf het voor hem erbij. Dat is fijn. O ja, ik zou in de gaten houden wie er naar de lego-mindstorm-les gaan, een lego-robot bouwen en die programmeren. Ik ga ze halen, de kinderen voor de les. Als ik bij de trampoline ben, zeg ik dat ze mogen komen. “Nee jullie niet, het is voor oudere kinderen.” “Dat hoef je niet zo boos te zeggen!”, zegt Ea. Ik kijk hem aan: “Je hebt gelijk”, zeg ik, en lach. Ik heb mijn lesje vandaag gekregen.
