Dinsdag 19 januari. Ik geloof dat het 11 uur was toen Gijs vroeg of ze de matten uit de schuur mochten halen om te stoeien. "Ja hoor, hier is de sleutel," zei ik. Gijs ging naar buiten, maar bleef staan bij de trampolines, waar alle jongens verzameld waren. Springen, elkaar een beetje duwen en trekken. Dit was voorlopig genoeg stoeien. Tenminste, geen van de anderen had zin om mee te gaan om de matten te halen.
In de schoolkring hadden we afgesproken dat elkaar aanraken alleen nog maar tijdens het stoeien mocht, want het aanraken werd te vaak een duw, trap of stomp in het voorbijgaan, waar niet iedereen even blij mee was… Dus het stoeien werd weer noodzakelijk om toch in de behoefte aan lijfelijk contact te voorzien.
We gingen lunchen en daarna gingen ze weer naar buiten, een beetje hangen rond de trampoline. Maar ze wilden eigenlijk toch wel echt stoeien. Op een gegeven moment zag ik ze lopen: 6 jongens met matten op hun rug, of samen tillend. Voor sommigen wat zwaar, dus kwamen er matten op de grond terecht in de aarde en de poep. Toen ik na een tijdje buiten kwam, lag er 1 mat binnen en lagen er 3 buiten. "Die zijn vies!" Niemand had zin om ze schoon te maken. Miquel pakte uiteindelijk een doekje, maakte het schoon en droeg samen met de anderen de matten naar binnen. Nog een kwartier stoeitijd, want toen kwam Ans voor de tekenles, en daar deed iedereen aan mee.
