Maandag 12 oktober. Terwijl Herman de grote kinderen bezig houdt met prachtige geschiedenisverhalen… Nee, vandaag niet, de kinderen hebben zelf een quiz gemaakt voor Herman, met vragen over personen, jaartallen en gebouwen uit de Europese geschiedenis. Vorige week kregen zij de vragen, en die wisten ze vrij goed te beantwoorden. Kunnen ze winnen van Herman, de expert op dit gebied? Dan krijgen ze patat op maandag na de vakantie. Ja hoor, na een half uur is duidelijk: het is hen gelukt!
De zon schijnt en ik heb zin om buiten iets te gaan doen met letters. Lekker schrijven en bewegen. We gaan letters lopen! "Ja, ik doe mee", zeggen Paula en Tycho. Paula kiest haar eigen letter: "de Pé". Ik teken een enorme P met stoepkrijt op de grond en we lopen eroverheen, zo komt de vorm van de letter in je lijf. Paula is trouwens op skeelers en rijdt heel precies over de lange lijn van de P, en daarna het rondje. Tycho wil natuurlijk zijn letter, de T, en ook mijn eigen letter, de C, komt aan de beurt. Dan komt Emma van 8 naar buiten, haar letter willen we ook zien. Ik teken een grote hoofdletter E. "Weet je hoe ik die vroeger schreef?", vraagt Emma. Ze tekent een verticale lijn met wel vijf horizontale streepjes er aan. "Ik dacht dat het niet uitmaakte hoeveel streepjes er aan zaten." Grappig opeens zo’n inkijkje in de blik van een kind op de wereld van de letters.
Tycho maakt een eigen letter en vraagt welke het is. Een e? zeg ik, maar hij bedoelt een andere letter en ik kan er niet achter komen welke. We gaan nog even door met grote letters tekenen en eroverheen lopen. Daarna proberen of we ook met ons lijf een letter kunnen maken. De T (armen gestrekt op schouderhoogte, hoofd naar voren gebogen – "want dat hoort er niet bij!" zegt Tycho- ) en de P (een arm in je zij) lukken heel goed. Hè, wat een heerlijke letterles was dit weer.
