In de eerste week van april is het volop lente en bloeien ook op De Vrije Ruimte nieuwe initiatieven op. Lesgeven aan elkaar is leuk! Ymke (11) is er mee begonnen. Zij geeft schrijfles aan Anne Sophie en al snel doen er meer kinderen mee. Ze schrijven letters, maken vormen in zand, verven patronen op papier en uiteindelijk spelen ze een spel, koningen en dieven met pruiken en verkleedkleren en zijn ze de hele ochtend bezig. Dit smaakt naar meer: Zita(10) wil Anne Sophie spellingles geven en helpt haar met het lezen en invullen van haar Pi Spello-boek. “Hoor je het verschil tussen een a en een aa? En een u en een uu?” Dat is niet zo vanzelfsprekend als Russisch je moedertaal is.
Ymke geeft schrijfles Zita geeft spellingles aan Anne Sophie
Robin (13) laat kinderen kijken door zijn eigen microscoop en legt uit wat ze zien; Deyk (10) gaat met jongere kinderen bouwen met spaghetti en marshmallows. Ook Jozua (10) krijgt de smaak te pakken. Hij kent een paar liedjes op de piano en wil die graag aan anderen leren. In de schoolkring vraagt hij wie er piano wil leren spelen. Hij krijgt vier enthousiaste leerlingen en maakt zelf een planning voor de lessen. En zo gaat het verder. Dechen (6) zegt: “Ik kan goed tekenen, ik wil wel tekenles geven. Maar wanneer moet dat dan?” Hij wil het niet in de schoolkring vragen, want het is niet bedoeld voor iedereen. “Alleen voor kinderen van 5 en 6.” En zo krijgt ook hij een groepje kinderen om zich heen. Maar als hij de volgende dag weer tekenles wil geven, wil Keiro (5) al snel stoppen. Hij ziet zijn vriendje Tycho buiten spelen, met helm en een zwaard, dat wil hij ook! Een moeilijk moment. Dechen wil hem het liefst tegenhouden, hij zegt stop, Keiro wil niet luisteren, wat nu? Ik word erbij gehaald. “Als iemand echt geen les wil krijgen, is het ook niet leuk om die les aan hem te geven. Misschien is iedere dag tekenles een beetje veel…” Dechen denkt na: “Misschien ga ik dan 2x per week tekenles geven.”
Jozua leert een liedje aan Pepijn
