Donderdag 21 januari
Vroeg in de ochtend zijn Brecht, Rowan en Artemisia er al. Ze pakken het rijmkwartet en spelen het. Langzaamaan wordt het voller in de speelruimte. In de bouwhoek ontstaan kapla-bouwwerken: katapulten en een onderkant voor een schip, een toren. “Maak je een foto en stuur je die dan aan mijn moeder?”, vraagt Tycho. Dat doe ik.
Intussen is, net als eigenlijk iedere donderdagochtend, Jotte binnengekomen. Zij vindt het fijn om bij de jongsten te zitten, te kijken, te helpen. Ze leest voor met Jade op haar schoot en Brecht ernaast. Naast hen is Artemisia bezig met een eigen werkje. Dario, drie nog maar, is na al die weken echt gewend. Hij vindt het heerlijk om te tekenen en gaat helemaal op in zijn werk. Van oorsprong Spaans en Zweeds, praatte hij met ons tot voor kort Engels. Maar nu wij in het Nederlands tegen hem praten, gaat hij ook steeds meer Nederlandse woorden gebruiken: “Ik wil een tosti!”
Nadine, kunstzinnig therapeut in opleiding, is deze periode te gast bij de kleuters. Ze heeft klei meegenomen en laat hen voelen hoe ze hiervan een bal kunnen rollen door een stuk in hun handpalm op en neer te bewegen. Sommigen maken hierna hun eigen kleivariatie waar een blauwe auto in blijft steken. Klaar met kleien? Ea gaat lekker lezen in een rustig hoekje waar Isaac aan het bouwen is. Zo komt iedereen toe aan waar hij op dat moment zin in heeft. Je mag kleien, maar heb je geen zin, dan blijf je tekenen of kleuren zoals Inti (die na een tijdje toch wel even wil kleien) of schrijven in je eerste schrijfschrift, of bouwen. Zoals Isaac, die deze hele donderdag daarmee bezig is geweest en iedere keer weer een nieuw verhaal verzon bij wat hij gebouwd had. Met een schip, auto’s, dieren, alleen of met zijn vrienden. Mooi om te zien hoe geconcentreerd, gefascineerd, vol overgave deze kinderen verdiept zijn in wat ze op dat moment aan het doen zijn.
