Vrijdag 7 september. We waren erbij gisteren, in het Montaignelyceum in Den Haag, bij meester Kanamori uit Japan, 10 dagen op bezoek in Nederland. Zijn levenslessen, die al te zien waren in de documentaire ‘Children full of life’, staan nu in een boek. Gisteravond gaf hij ze aan ons, deze lessen. En dan zie je weer even hoe belangrijk een inspirerende leraar is. Je kunt niet zonder! Kanamori vertelt over een jongen van 11 die een gedicht schreef over zijn afwezige vader: “Kom terug naar huis!”, schreef hij. Wat doe je daarmee als leraar? Je probeert je te verplaatsen in die jongen en hem de erkenning te geven waaraan hij behoefte heeft: “Je wilt zeker graag dat hij weer bij jullie komt.” De jongen vertelde erover, het was al lang geleden dat zijn vader was weg gegaan en hij wist wel dat hij niet meer bij zijn moeder zou komen wonen. Maar het feit dat hij dit nu, in alle rust, aan zijn leraar kon vertellen, maakte dat hij zich daarna veel prettiger voelde in de klas. “Eerst keek hij altijd uit het raam”, zei Kanamori, “maar nu kon hij zich concentreren op zijn werk.”
En nu wij… Wat doen wij een dag later op onze eigen school? Het begint met kijken, luisteren, zien en horen wat er gebeurt. Niet te snel reageren, niet te snel oordelen. Laten bezinken wat je ziet. Een opmerking maken als je denkt dat dat nodig is, dat het iemand kan helpen om zelf net dat volgende stapje te zetten. Erkenning: Jij mag zijn zoals je bent, en dat is goed.
