Maandag 8 februari mochten we voor het eerst sinds de kerstvakantie weer naar school. Een feestje, zo voelde het. Een sneeuwfeestje bovendien. Koud, glad en wit was het; niet iedereen kon daardoor komen. Maar met degenen die er waren hadden we het gezellig. Een maandagkring met twee kleuters en negen oudere leerlingen. We keken ieders sneeuwfilmpjes – van een skinny sneeuwdip tot een snelle afdaling van een steile heuvel- tekenden en vertelden elkaar wat we gedaan hadden. Niet zoveel bijzonders te doen deze week, maar elkaar zien en de sneeuw in was genoeg voor deze dag. Eindeloos buiten, bouwen aan forten met scheppen en plastic kratjes gevuld met sneeuw. Sneeuwgevechten, sleetje rijden, bergen maken. Ze kregen er geen genoeg van.
Ik bleef beneden, hield werkbegeleiding in de speelruimte en deed ook nog een dictee. Ondertussen kregen de kleuters tekenles van Damir. We aten een heerlijke lunch van Dorien, wasten onze borden af, kwartetten en speelden het mollenspel. Natuurlijk ook met de kleuters naar buiten. Nina had speciaal een emmertje meegenomen. Dat vulde ze met sneeuw en kieperde ze om. Mia sloeg er nog even op met een plastic schep, zodat er een mooi torentje uitkwam. Nou drie torentjes zei Nina: “Nu gaan we ze platstampen.” En dat deden ze. Rode konen, natte sokken. Om drie uur blij naar huis. Wat fijn om elkaar weer in het echt te zien!
