Woensdag  20 juni. Gesprekje hier, gesprekje daar. Buiten zitten ouders en kinderen met koffie en thee als ik aankom, in gesprek over van alles. Het sufen van gisteren en hoe de kinderen dat deden,  vuur aansteken met een fire-piston (John had dat bij zicht en demonstreerde hoe dat moest), het bezoeken van andere scholen voor kinderen die misschien volgend jaar naar een andere plek gaan. Ik schrijf met een paar kinderen, anderen zijn aan het werk met Rianne of Myriam. Buiten is het druk op de schommels. Ik praat met Rianne over opvoeding en hoe je kunt zorgen voor focus bij kinderen. Precies  zeggen wat je verwacht (hoeveel sommen, hoe lang ze aan het werk zijn) en kort daarna controleren of hij of zij daadwerkelijk gedaan heeft wat je had gevraagd, complimenteren als het goed gaat.  Dat werkt bij kinderen die zich snel laten afleiden. Waarschijnlijk werkt het bij alle kinderen. Dat is dan ook de reden dat we vanaf volgend jaar een nog duidelijkere manier van werkbegeleiding gaan geven aan iedereen.