Donderdag 15 november. Een papieren parapluutje met een kraal onderaan het stokje zweeft naar de grond. Als je het parapluutje te ver open doet, waardoor het papier een soort kommetje wordt, zweeft het lang zo goed niet; en zonder kraal eraan komt het minder mooi op de grond terecht. Miquel laat het mij allemaal zien. "Ja, want zo kan er meer lucht onder", zegt hij, "en zweeft hij beter."
Jammer, de tweede ‘Halloweenbal’ (een rode bal met doorzichtige plekjes waardoorheen je ‘bloed’ en enge beestjes zag) begeeft het. Emma en Miquel weten er wel raad mee. Ze laten de rood-gekleurde vloeistof in een bak lopen en halen de zes enge beestjes eruit. "Mogen we een suikerklontje in het rood gooien, en kijken wat er gebeurt?" Ik vind het goed. "O, kijk, het suikerklontje zuigt het helemaal op, en wordt rood!"
Een cola-fontein hadden ze eerder al geprobeerd, maar Miquel vond het resultaat een beetje tegenvallen. "Als ik nou een klein buisje aan de fles maak, en we doen er heel veel mentos in, dan spuit het er vast uit, door dat kleine gaatje." We gaan het een volgende keer proberen!
