Donderdag 28 juni. ’s Morgens taalkundig ontleden in de vorm van een spel, ’s middags een vis ontleden… Eerst het spel: Ieder schrijft op een blaadje een lidwoord + een zelfstandig naamwoord, je vouwt het blaadje om zodat het woord niet te zien is en geeft het door aan je buurman. Dan schrijft iedereen een werkoord op, daarna een voorzetsel, een bijvoeglijk naamwoord en weer een zelfstandig naamwoord in meervoudsvorm. Dit vond ik de twee mooiste zinnen:
Het huis leeft van knappe kapstokken.
De boom zingt uit stomme muren.
Het zouden zo regels uit een gedicht kunnen zijn. De kinderen vinden het leuk, denken weer even na over de verschillende woordsoorten en creëren mooie zinnen. Daarna maakt een enkeling, nog een toepasselijke tekening bij een van de zinnen. Ik lees met Bjorn, doe Nieuwsbegrip met Heleen, lunch en ruim af en hoor dan dat er belangstelling is voor ECHT ontleden, een vis bijvoorbeeld. Sterre, Miquel en Erin gaan met zijn drieën naar het strand, met net en tas. Komen na een uurtje terug met een dode krab, een halfvergane meeuwenpoot, een kleine vis die ook al even dood was, een dichte mossel. Handschoenen aan, mes in de hand en snijden maar. Een darm herkennen ze van de vis, en de graten, verder zit er niet veel meer in. “Ik wil volgende keer wel een kikker ontleden”, zegt Miquel. Geef mij maar taal, iets veiliger en schoner. O ja, ondertussen had Robin een gitaar gepakt en speelde liedjes. Hoe fijn kan het zijn, op een zomerse dag aan het eind van het jaar op De Vrije Ruimte.
