Vrijdag 30 november. Bemiddelingskring, de tweede keer deze week. Er waren zoveel zaken. Blij dat kinderen deze kring gebruiken om geschillen op te lossen. Soms denk je zelf dat het niet nodig is, dat ze er samen met een begeleider wel uit zullen komen. Maar nee. In de bemiddelingskring zijn andere leerlingen die luisteren, vragen stellen, hun mening geven en meehelpen om een oplossing te bedenken. Dat helpt de inbrenger en de ingebrachte verder.
Een zevenjarige jongen heeft ruzie gehad met een tienjarige: “Hij trapte mij heel hard. Terwijl ik gewoon een grapje maakte.” Dat hij zelf daarna ging schelden en de tienjarige wilde aanvallen, blijkt uit het verhaal van de getuigen.
Voor een oplossing moet duidelijk worden wat er nodig is om te zorgen dat het niet meer gebeurt. “Ik zal niet meer trappen”, zegt de een. “Als ik boos word, kan ik in een hoekje in de speelruimte gaan om rustig te worden”, zegt de ander. Of dat echt zal werken in de toekomst? In elk geval hebben ze er samen met anderen erover nagedacht en elkaar een hand gegeven. We kunnen weer verder.
