Vrijdag 14 januari. Waarom zou je iets willen leren? Uit je zelf? Zonder dwang? Spellen, tellen, ontleden, vermenigvuldigen, samenwerken, iets afmaken? Het gebeurt op De Vrije Ruimte, iedere dag. Voor de taalclub hebben zes kinderen zich opgegeven deze periode. Wat we precies gaan doen? Ik heb een aantal mogelijkheden uitgewerkt en wil dat ze zelf iets kiezen. Niet iedereen hoeft hetzelfde te doen. Emma wil graag verder lezen in Harry Potter 2, Marieke in Harry Potter 1: “Als we alle Harry Potters hebben gelezen, mogen we de film van deel 7 zien!” Jaidyn gaat lezen in haar bibliotheekboek van Geronimo Stilton. Ik zit even naast haar en vraag of ze mij voor wil lezen. Gemakkelijk is het niet, moeilijke woorden en ongebruikelijke zinnen. Ik merk dat het lezen bij haar, door het hardop te doen en soms even gewezen te worden op hoe je een woord in stukken kunt hakken, per bladzijde beter gaat. Tycho kruipt achter de computer om leesspelletjes te doen. Yanna en Zita hebben eigenlijk geen zin, want natuurlijk waren zij weer heerlijk aan het spelen voordat we begonnen met de taalclub. Interviewen, dat lijkt hen wel wat. Met een camera erbij. Ze bedenken vragen voor Miriam, die naailes geeft, lenen haar camera en leggen het vast. Hoe het gegaan is? Dat zal ik zien als ik het filmpje krijg opgestuurd.
Dat was taal, maar ook bij heel andere dingen zie je dat kinderen kunnen kiezen en vast kunnen houden aan hun keuze. Zo is Pepijn een groot deel van de middag bezig met het maken van een kapotte stelt. Het stuk hout waarop je je voet moet zetten ging kapot. Het hout was rot en Pepijn zaagt een nieuw identiek stuk. Het vastmaken aan de stelt zelf, met lijm en schroeven lukt niet meteen, maar hij blijft het proberen. Deyk zaagt en lijmt tot zijn scheepje klaar is. Ondertussen maakt Amina haar eigen ontwikkelpunt aan voor het bouwen van een maquette. Wat een heerlijk leven heb je dan als begeleider!
