Maandag 29 maart. De laatste keer boksen, waarin alles werd gecombineerd wat ze in de afgelopen 3 weken geleerd hadden. Ongelooflijk, de vooruitgang die je ziet. De stoten en trappen zijn veel gerichter geworden; het lukt ze om 3 verschillende handelingen achter elkaar uit te voeren; ze zijn super-geconcentreerd. Dank je wel, Arnaud, voor de fijne lessen!
Op school lekker lunchen, afruimen en schoolkring. De jongens spelen sinds een paar dagen weer veel in de bouwhoek. Met kapla en lego worden forten opgetrokken. Vrijdag ontstond er ruzie, omdat een van de jongens volgens de anderen niet leuk meedeed. "Wie stemt er dat hij niet meer mee mag doen als hij onze gebouwen kapot maakt", werd in stemming gebracht. De betreffende jongen vond dat natuurlijk niet leuk, en brengt dit nu in in de schoolkring. Het staat vermeld onder ‘discussiepunt’ en dat betekent, zoals Mees treffend weet uit te leggen: ‘een agendapunt waarbij iedereen aanwezig moet zijn.’ Iedereen, van groot tot klein, blijft zitten, om de verschillende gezichtspunten te horen. Ze stellen elkaar vragen, proberen goed te luisteren naar het antwoord, en blijken na afloop tevreden met hoe het ging. Even nog gaat het bijna mis, als de een een oproep van de ander om hulp (‘niet alleen ik kan een begeleider erbij halen, jullie kunnen dat ook doen’) geïnterpreteerd wordt als: jullie moeten zorgen dat het goed gaat, niet ik. Uiteindelijk is duidelijk: je bent verantwoordelijk voor je eigen gedrag. Jij kunt anderen helpen en anderen kunnen jou helpen om die verantwoordelijkheid te dragen.
