Vrijdag 9 april. Alweer zo’n stralende dag. De schrijfdans verplaats ik naar buiten; we gaan met stoepkrijt op de tegels tekenen. Cirkels, achten (liggend en staand) en vanuit die acht een klaverblad, op muziek die speciaal hiervoor is gecomponeerd. Ik begin met Zita aan een heel grote cirkel. Daarin komen de achten, naar alle kanten, zodat het een soort bloem wordt. Zita gaat op haar knieën zitten en tekent een hart voor Tommy. Yanna tekent een lachend gezichtje. We kleuren stukjes in, maken groene en roze takken met knoppen eraan. Het lijkt of het vanzelf gaat en het is heerlijk om hier buiten in de zon aan te werken. Af en toe komt iemand kijken, kleurt een stukje, en gaat verder met zijn eigen spel.
Om kwart
voor 12 komt Tommy’s vader met broodjes garnalenkroket. Iedereen is blij, maar ook een beetje droevig, omdat dit Tommy’s laatste dag is. Hij krijgt tekeningen en cadeautjes. Van ons krijgt hij een zak met zes stenen, honingkwarts, die vertrouwen en houvast geven. Een mag hij zelf houden, de andere deelt hij uit aan zijn familie, en een voor de school. Zo blijft Tommy altijd bij ons, waar hij ook is. Dag Tommy, het ga je goed!
