Vrijdag 5 november. Rommelige ochtend met twee meiden in de grijze container: 'ons clubhuis', elkaar achterna lopen met bamboestokken, het achterbos verdedigen tegen indringers. Ik sta erbij, kijk er naar en grijp in als ze weer in de container willen klimmen. "Deze zijn van de souting en bedoeld om vuilnis in te gooien." "Maar wij willen een clubhuis!" Drie assertieve meiden om je heen die het wel even zullen regelen. "Dan schrijven we een brief aan de gemeente!" Zo gezegd, zo gedaan. Liggend buiten op de nog net niet natte tegels, schrijft Freek met groene stift een brief aan de gemeente. "Beste gemeente…" Ze vragen om drie grijze containers, die ze willen gaan gebruiken als clubhuis. Zoiets als de woonplek van Oscar in Sesamstraat, stel ik me voor. De brief zit aan de onderkant vol zand, dus Emma schrijft hem over in het net. Wat er daarna mee gebeurd is?
Het clubhuis leek vergeten toen ze zich stortten op de berg bladeren voor de deur, en daarna op de dennennaalden in de speeltuin. Ze waren ruim een uur bezig om die bij elkaar te vegen met een hark, tot er één grote hoop voor het hek lag. Mees mocht er aan het eind van de middag op springen, tot er geen berg meer over was, maar een verspreide hoop naalden. Langslopende honden vonden het heerlijk om daarin te spelen. Zo ontstaan en verdwijnen bergen en ideeën, en komen daaruit weer nieuwe dingen voort.
