Maandag 4 februari. De 12-plussers hebben hun eigen schoolkring en hun eigen bezigheden. Hen daarin begeleiden is niet altijd even gemakkelijk. Je wil ze ‘helpen het zelf te doen’ (Maria Montessori), maar wat is de beste manier? De een heeft behoefte aan elke dag op dezelfde tijd werken aan een bepaald vak. Hij heeft hiervoor zijn eigen planning gemaakt en probeert zich daaraan te houden. Dat lukt soms niet. Wat doe je dan? Wijs je hem er iedere keer weer op? Of laat je het los? Je kunt besluiten het hem zelf te laten uitzoeken en iedere week een gesprek voeren om te horen hoe het loopt.
Wat is voor deze leerling het best? Wat werkt het fijnst? Continu ben je op zoek naar de balans voor de leerling (hem aanspreken of niet, welk effect heeft dat), balans voor de groep (hoe is het voor degenen om hem heen) en balans voor jezelf (hoe voelt het voor mij op De Vrije Ruimte het om iemand te wijzen op wat hij moet doen, al heeft hij dat met zichzelf afgesproken?) Het blijft lastig. Je handelt met de beste bedoelingen, maar die kunnen toch verkeerd uitpakken. Daarom is het zo belangrijk om in gesprek te blijven, met de leerling zelf, met andere begeleiders, en met de ouders.
