Donderdag 10 maart. Soms ben je er, met van alles bezig, en zie je achteraf wat er allemaal gebeurde zonder dat je er erg in had. Ik was bezig met taal, met leerlingen die hun rooster voor periode 4 (tot de meivakantie) gingen invullen, met voorlezen, spelletjes doen en liedjes uitzoeken die we met een aantal gaan zingen tijdens het nieuwe vak ‘zingen’. Even vertellen hoe dat gegaan is: er waren kinderen die wel zangles wilden. Ik zei: we noemen het zingen en zien wel wie er meedoen en hoe we het gaan invullen. Ik had nog geen idee. Jongere kinderen melden zich aan, daarna ook Amina en Pepijn. ‘Wat gaan we dan zingen?’, vroeg ik hen. Zij wisten vast iets. Op You Tube bekeken we een paar liedjes die zij goed kenden en wilden zingen. Van 2 liedjes printte ik de tekst uit. Maandag gaan we beginnen…
En verder… had ik een nieuwe trampoline gekocht (nogmaals bedankt ouders!) die vanmorgen nog in de verpakking stond. “Mogen wij de trampoline in elkaar zetten?”, vroeg Pepijn. Een uur later stonden ze erop te springen. Zomaar vanzelf zonder problemen in elkaar gezet door een paar jongens die daar wel zin in hadden. De kookploeg toverde ongemerkt (onder leiding van opa Ger) een heerlijke couscousmaaltijd op tafel; er werd een vuurtje gemaakt, aangewakkerd en weer uitgemaakt en er werden filmopnames gemaakt voor de nieuwste film van De Vrije Ruimte. Het gebeurde gewoon, haast zonder dat je er erg in had, het lukte meer of minder… maar in ieder geval hebben kinderen dit zelf bedacht, opgepikt, uitgevoerd. En ging het niet helemaal zoals ze wilden, ‘dan vragen we volgende keer gewoon iemand erbij om ons te helpen’.
