Maandag 19 november. Ze hebben op mij gewacht! "Claartje kom gauw, Sinterklaas is geweest…" Ik ben benieuwd. Op de ‘rekentafel’ ligt een echte zak van Sinterklaas, pepernoten eromheen, en een brief. Miquel leest de brief voor. Daarin vertelt Sinterklaas dat hij onze hulp nodig heeft, hij heeft het in deze tijd zó druk. Daarom heeft hij twee pietenpakken en een sint-pak in de zak gestopt, en pakpapier, om hem te helpen cadeautjes in te pakken. Die kunnen wij dan namens hem geven aan de kinderen die op 28 november (volgende week al!) op onze Open Middag komen.
De pakken worden aangetrokken, de pieten geschminckt. We hebben zelfs een Sint en Piet met een lieveheersbeestjes-gezicht. En zo loopt iedereen de hele dag verkleed rond, er worden pepernoten gestrooid en gegeten. Toevallig hebben we juist vandaag ook een aantal nieuwe spullen op zicht gekregen: een spel met laserstralen en 6 doosjes van EIn-O met een plastic deel van het menselijk lichaam, dat je uit elkaar kunt halen. Emma en Miquel storten zich hierop. Nee, ze hoeven de beschrijving niet te lezen, of te horen. Ze vinden zelf wel uit hoe het moet. Miquel ontdekt dat je de laserstraal via een spiegeltje ook buiten het spelbord, op de muur, of op een persoon kunt projecteren. En Emma weet precies hoe je een hart in en uit elkaar kunt halen. Dat gaat snel.
