Donderdag 14 februari. Sjoerd had al een van de eerste keren dat hij op school kwam gevraagd of hij zijn poes een keer mee mocht nemen. "Dat is iets voor in de schoolkring", antwoordden wij. Een dag een poes op school leek ons wel leuk, maar we moesten natuurlijk wel weten of iedereen het daar mee eens was. Maandag in de schoolkring werd er geen bezwaar geopperd, en besloot Sjoerd dat hij zijn poes dan wel donderdag mee kon nemen. Vandaag dus. Een beetje spannend vond ik het wel; je weet tenslotte nooit hoe een poes zich op een vreemde plek zal gedragen.
Dat viel gelukkig allemaal mee, uit zijn mandje klom Dennis de poes eerst onder alle tafels door, en later op de kast. Vanuit zijn hoge positie kon hij alles en iedereen goed waarnemen. Ook zat hij tijden op de tafel uit het raam te kijken naar de vogels en de honden die voorbij kwamen. Wat dat betreft leek hij wel op onze kinderen soms: even de rust en tijd nemen om alles op je in te laten werken. Even niets doen en alleen maar kijken en in je opnemen. En daarna met een vraag komen: "Mag ik dat ook eens proberen?" Tja, dat doet die poes dan weer niet. Die rekt zich nog eens lekker uit, springt van de tafel en neemt een snoepje.
