Jongen, 16 jaar, zit al een tijd thuis. Komt op een dag naar De Vrije Ruimte, neergeslagen blik. Zou dit een school voor hem kunnen zijn? Spannend om opeens weer tussen andere leerlingen te zitten. Gelukkig zijn op dat moment de meeste lessen nog online. Daar verschijnt hij en doet mee, ook met de online maandagkring. Hij ziet docenten en medeleerlingen, kletst met hen. De scholen gaan open en hij komt naar school. Live Engels is leuker, ook om de mensen in het echt te zien. Hij heeft verteld dat hij drumt. Zou hij in het bandje van de musical willen drummen? Zodat de kinderen de liedjes makkelijker mee kunnen zingen? Hij denkt erover na. “Ik heb het nog nooit gedaan, met anderen samen spelen…” De volgende dag, als de liedjes voor de musical geoefend gaan worden, is hij er. In het theater schroeft hij het drumstel in elkaar, gaat zitten en doet mee.
Gitaar spelen lijkt hem ook leuk. Ook dat heeft hij nog nooit gedaan. Maar wij hebben een gitaar-docent, Laura. Met hart en oog voor iedereen. Zij heeft nog een plekje vrij op donderdagmiddag. Buiten in de tuin zitten ze en spelen. Ik hoor een akkoord. “Hoe was het?” vraag ik als hij op zijn fiets naar huis stapt. “Echt heel leuk!” Zijn ogen stralen.
