Vrijdag 31 oktober. Halloween…Op de Open Middag afgelopen woensdag hadden we al Halloween-kleurplaten en versieringen gemaakt (wollen draden met zwarte vleermuizen eraan die voor de ingang hingen, zodat iedereen even een spinnenweb-gevoel kreeg als hij die ruimte binnenging) en het theater ingericht als Halloween-ruimte. Voor vandaag hebben we geen Halloween-activiteiten gepland, behalve de pompoensoep voor tussen de middag. Sommige kinderen hebben zelf Halloween-artikelen meegenomen: strooisel voor op de cake, snoepjes; en Heleen trekt ’s midags een prachtige heksen-outfit aan.
Met z’n drieën gaan we aan de slag voor de pompoensoep: uien snijden ("Dat doe ik niet hoor", zegt Heleen, "dan moet ik zo huilen, dan ben ik blind."), pompoen ontpitten, schillen en in stukken snijden, en dan alles in de pan gooien. Robin en Heleen halen de pitten eruit, ik schil de stukken, en Heleen snijdt deze in kleine blokjes. Robin is inmiddels enthousiast over de pitten. Hij heeft ze in een bak gedaan, met water erbij. "Het voelt zo lekker…het lijkt wel een soepje." Hé, dat brengt ons op een idee. We vullen 18 kopjes met de pittensoep en zetten die op een geheime plek. Inmiddels is de echte soep klaar en gemixt en zit iedereen aan tafel te wachten tot de soep eindelijk komt. "Tada…" Daar komt Robin binnen met zijn kopjes. Hij deelt ze allemaal uit, sommigen kijken verbaasd naar al die pitten, ruiken eraan, enkelen nemen een hap. Nou nee, lekker smaakt het niet. Maar gelukkig komt daar de echte warme oranje pompoensoep, waar je nog crème fraîche en geitenkaas in kunt doen. Deze smaakt heerlijk. "Nog lekkerder dan thuis", zegt Job. En dat is het grootste compliment dat je kunt krijgen.
