Vrijdag 24 januari. Ook leerlingen van De Vrije Ruimte maken op een gegeven moment een overstap naar een andere school. Soms is dat als ze 12 zijn, een Citotoets hebben gemaakt, en wel eens willen weten hoe het er op een ‘gewone’ middelbare school aan toe gaat (dat ze dan ook dingen missen, blijkt uit de nieuwjaarsgroet die Emma ons stuurde – het familiegevoel, dingen zelf ontdekken, leren van het echte leven en niet uit boeken-). Soms eerder, als blijkt dat ze behoefte hebben aan een meer van bovenaf opgelegde structuur. Soms later, als ze hun praktijkonderwijs bij ons hebben afgerond en kunnen beginnen aan een MBO-1- opleiding. Soms, zoals bij Erin, ergens daartussenin. Erin kwam toen hij 9 was. Hij is nu 13. Al vanaf dat hij bij De Vrije Ruimte kwam was zijn droom om een eigen boot te bouwen. De boot is er nog niet, maar Erin weet wel wat hij nu wel: heel veel techniek. Hij wil les in lassen, in timmeren, in zagen. Hij heeft gekeken op een school waar 16 uur techniek per week wordt gegeven, het Corbulo College in Voorburg. Daar gaat hij nu naar toe. Hij is blij, maar vindt het ook wel heel spannend. De Vrije Ruimte was zijn tweede thuis, de plek waar hij graag was, waarin hij weer plezier kreeg in dingen leren, uit zichzelf aan de slag ging, zeer behulpzaam was, leerde om zijn ideeën concreet vorm te geven. Een tag in de chillroom (gemaakt samen met de graffity-docent Damir) zal voor ons de concrete herinnering aan hem zijn, naast alles wat hij zei en deed. Vuur maken hoorde daarbij, een jongensding en een Erin-ding. Voor zijn afscheid wil hij graag een extra groot vuur, in het olievat dat we cadeau kregen van de ouders met kerst. Hout genoeg op het terrein. En zo gebeurt het. Met zijn vrienden maakt Erin een groot vuur, staat erbij, kijkt ernaar, geniet ervan. Het ga je goed Erin! Kom nog maar eens langs om je verhaal te vertellen.
