9-13 september. Het lijkt alsof er drie weken voorbij zijn in plaats van 1. Dit was de eerste echte lesweek, waarop alles draaide (soms nog knarsend en piepend), iedereen er was en er heel veel gebeurde.
- Help! We hebben geen lampen in het souterrain en nu is het daar veel te donker.
- Help! We hebben geen tijd gehad om alles voor te bereiden omdat we de ruimtes nog moesten inrichten.
- Help! De gitaardocent kan niet meer komen, terwijl zoveel kinderen gitaarles willen.
Voor alle drie deze problemen kwam bijna onmiddellijk als vanzelf een oplossing. Nooit je vertrouwen verliezen, blijkt maar weer.
- Arne, vader van Dechen, zag wat er moest gebeuren, schafte lampen aan en hing ze op.
- Rianne kwam, overlegde en zei: Waarom beginnen we de spellingles niet met een PI-dictee ? Zo weten meteen op welk niveau de kinderen zijn en kunnen we daarna kijken welk spellingsboek of oefening op de computer voor welke leerling het beste is.
- Jeremy kwam, afgestudeerd aan MBO, speelt gitaar: “Ik wil wel gitaarles geven.” En hij wilde nog meer, kijken op De Vrije Ruimte (hier had ik wel op school willen zitten), meedoen en verantwoordelijk zijn. Tot de herfstvakantie komt hij drie dagen per week als begeleider en gitaardocent.
Nine nam afscheid. In de vakantie had ze besloten dat ze terug wilde naar haar oude school. Ergens diep binnenin haar wilde ze verder gaan op de weg die ze daar, op de Vrije School, begonnen was. Nu kon ze dat, autonomer en zelfbewuster na een jaar bij ons. We wensen haar heel veel succes!
We gingen golfsurfen. Met 17 kinderen, onderverdeeld in groen (1e keer), geel (wel eens gedaan) en blauw (ervaren). En wat bleek? Bijna iedereen lukte het om op zijn plank te gaan staan. Ik vond dat heel knap en keek met bewondering naar al die verschillende kinderen, die ieder hun eigen weg leren gaan.
