Maandag 14 december. Nieuwe mensen, nieuwe dingen. Lisette (van YOUFA) leert ons vandaag hoe het is om te staan als een boom. Geef maar eens een duwtje tegen iemand die niet zo stevig staat. Die doet meteen een stapje naar achteren, alsof hij bijna valt. Zeg dan tegen diegene dat hij een boom is, met wortels. De wortels van een boom gaan net zo diep de grond in als de boom hoog is. Laat de wortels groeien in de aarde, merk dat je steviger staat. En als je voelt: nu bén ik die boom, laat dan de ander jou een duwtje geven. En? Er gebeurt niets. Je staat als een BOOM. Een goede ervaring.
Wat we ook leerden: wat je kunt doen met jezelf, kun je soms ook doen met een krant… Pak een opengevouwen krant op en bal die samen. Mooi om te zien hoe verschillend kinderen dit deden. Heel voorzichtig, alsof ze bang waren de krant te beschadigen. Of juist heel wild, meteen een zo strak mogelijke bal, platgestampt met de voeten. Daarna vouw je de krant weer open, hé, wat is er gebeurd? Kreukels, vouwen, scheuren. Die kun je weer gladstrijken. Van ons eigen lichaam maken we ook een bal, je kruipt zoveel mogelijk in elkaar. Als je je daarna weer ontspant, merk je dat de spierspanning nog even in je lichaam blijft zitten. Het duurt even voordat dat weer gladgestreken is.
Ervaringen, daar doe je wat mee. Voelen hoe je eigen been voelt, en dat dit anders is dan wanneer je een been van iemand anders voelt. Voelen dat het wat met je lijf doet als iemand heel boos, of juist met een glimlach naar jou kijkt. Merken dat je kunt denken aan nu, aan heel ver weg of heel dichtbij, in ruimte en in tijd.
Bedankt Lisette, dat je ons deze ervaringen rijker hebt gemaakt.
