Donderdag 1 september. Waar geniet ik nou van op zo’n dag op De Vrije Ruimte? De kop koffie met warme geklopte melk als ik binnenkom. Kinderen die enthousiast meelopen als ik vraag of ze zin hebben om te beginnen met werken. De kick die zij (en daardoor ook jij) krijgen als het lukt om dat moeilijke woord te schrijven. Het doorzettingsvermogen bij het zagen van de houtjes voor hun eigen strandstoeltje, samen met Nop. Het stralende gezicht van Heleen als ze vraagt of ze je bord mee mag nemen, en waarmee ze met 2 of 3 borden tegelijk op haar arm naar de keuken loopt. Margareth steeds in de weer , breiend met Rowan, andijvie snijdend met Heleen, afwassend met Pepijn. Tussendoor springende kinderen op de trampoline. Drie kinderen op een fatboy, liggend, pratend, elkaars games bewonderend. Mollenspel, hally-gally, reis-om-de-wereld: er is altijd wel iemand te vinden voor een spelletje. Tekenende kinderen aan een tafel, opeens tekenen ze allemaal kleine monstertjes en wordt het een verzameling. Sterre en Serra die spontaan gitaar gaan spelen, oefenen voor het zingen op maandag. Als het lukt om goede, op maat gesneden, woordenschatoefeningen uit te printen voor degene die ze nodig heeft. Als het ontleden goed gaat en de kinderen blij zijn. Samen in het gras liggen voor een nieuwe groepsfoto van iedereen van onze school, gemaakt door twee docenten die elkaar gevonden hebben op onze laatste open middag.
En, natuurlijk, zo’n niet te missen moment: twee mannetjes van 6 en 4, naast elkaar staand voor de kalender. “Kijk, hier staat januari. Wil je alle maanden weten?” Tycho leest aan Rowan alle maanden voor, wijst hem op de letters die hij mogelijk kent, arm om zijn schouders geslagen. Een ogenblik maar. Het is niet onopgemerkt gebleven.
